Sommige klanten vergeet je niet

Er bevinden zich soms heel bijzondere personen tussen onze klanten, mensen die je niet zo gauw vergeet. We mochten ooit de telefoon aannemen voor een witblonde Friese meneer, die ook een zeer Hollandse naam had. Hij had echter zijn haar ravenzwart geverfd en bediende zich van een Italiaans pseudoniem. Op deze manier wilde hij een artistieke uitstraling creëren, waarvan hij dacht dat het hem van pas zou komen bij zijn werk: hij had een groothandel in hairextensions.

Als we de telefoon voor hem aannamen moesten we eerst zijn bedrijfsnaam noemen, gevolgd door ‘onehundred percent human hair extensions’, en daarna onze eigen naam en de vraag wat wij voor de beller mochten betekenen.  Op zijn website had hij een stockfoto van een zwoele dame geplaatst, met de opdracht om haar te bellen voor vragen. Als men dan belde, kregen ze ons aan de telefoon.

Allemaal aan de hairextensions

Om ons goed in te kunnen leven in het product wat hij voerde, mochten wij met het team bij hem langskomen, waarbij zijn vrouw die kapster was ons voorzag van enkele hairextensions. We kregen ook mooie doorzichtige kokers mee met extensions er in, om op kantoor te zetten en om te laten zien aan belangstellenden.

Frustratie

Het was al snel duidelijk dat deze meneer heel veel noten op zijn zang had. Hij controleerde ons voortdurend op zijn instructies en  parkeerde te pas en te onpas zijn Porsche voor ons ons kantoor om weer iets nieuw te commanderen. Zijn excentrieke gedrag werd al snel zeer storend en op een dag had hij het echt te bont gemaakt. Met zeer onredelijk gedrag had hij ons zo boos gemaakt, dat wij besloten hadden om de samenwerking te beëindigen. In een vlaag van frustratie had één van de collega’s een haarstreng uit de glanzende koker gehaald en met kracht onder in de kantoorkast gegooid. Dat luchtte op. Direct weer in beslag genomen door volgende telefoongesprekken werd de haarstreng in de kast vergeten.

Uit de kast

Die lag daar nog toen onze Friese Italiaan ineens weer binnenstapte. Hij ging akkoord met de beëindiging van de samenwerking, als wij het niet gedaan hadden, had hij het zelf wel gedaan. Maar  hij kwam wel even de kokers met haar ophalen. Terwijl één van de collega’s hem aan de praat hield, viste een andere collega zo onopvallend mogelijk en alsof het de normaalste zaak van de wereld was de extensions onder uit de kast en stopte het weer in de kokers. Meneer bekeek ons of we ongedierte waren en verliet met zijn neus in de lucht ons kantoor.